Dün, Türk futbolunun kara gecelerinden birine şahitlik ettik. Bir spor müsabakasında yaşanan saldırı sonucu FIFA kokartlı hakemimiz Halil Umut MELER aldığı darbeler sonucu hastanelik olmuştur. Bu saldırı sadece değerli hakemimize değil, Türk futboluna, sporuna, taraftarına, halkına hatta uluslararası alanda devletimizin itibarına yapılmıştır. Değerli hakemimize geçmiş olsun diyor, tüm olumsuzluklara rağmen kutsal vazifesini en iyi şekilde devam ettirmesi gerektiğini düşünüyorum. 

Hakemler bu ülkenin sahipsiz kahramanlarıdır. Milyonlarca insanın gerek ekran başında gerekse stadyumlarda izledikleri spor müsabakalarında adaleti dağıtan en yetkili mercileridir. Dolayısıyla hakemlere güvenmek ve verdiği kararlara saygı duymak gerekir. Bunu beceremeyen ve öfkesine yenik düşenler aslında en büyük zararı; kendilerine, bunca yıl biriktirdikleri itibarlarına, şahsi duruşlarına, saygınlıklarına ve temsil ettiği toplumsal kitlenin onuruna vermektedir. 

Toplumda bir kısım güç zehirlenmesi yaşayan kitle yer almaktadır. Bunlar kendi çıkar ve menfaatleri dışında hareket ettiğini düşündüğü herkesi kendine düşman ilan etmekte, yetmeyip o insanları hedef göstermektedirler. Maalesef bu durum spor müsabakaların da üst seviyededir. Takımı galip gelemediği zaman hatayı kendinde ve ekibinde aramayıp, hakemlerimizi hedef göstermektedirler. Kendi başarısızlığının nedenlerini araştırıp, geliştirmek yerine böyle çirkin bir yolu tercih etmektedirler. Oysa bu ne vahim bir durumdur. Eksikliktir.

Adalet herkes için gereklidir, taraf olamaz. Kanunlarla uygulanırlığı belirlenmiştir. Bunu tahsis edecek kişiler ve yetkileri de yine kanun ve yönetmelikler ile belirlenmiştir. Herkes bunu bilmek ve buna uymak zorundadır. Ben buna uymam, kendi adaletimi kendim sağlarım diyerek hareket edenler ise, adaletin tokatını er ya da geç tadarlar. Menfaatler ve çıkarlar doğrultusunda kararlar vermez. Suçu ve suçluyu asla affetmez.